hayatta hiç normal olmayı beceremedim ben .. hep ya fazlaydım ya da eksik .. mesela lise zamanlarımdaki o kıza fazlaydım ben ... ve ben hep eksik oldum aileme .. istedikleri gibi bir evlat olamadığımı yüzüme her vurduklarında istemedikleri şeyler yaptım .. bir sigara yaktım öğreneğin .. ve sigara yaktıkça istedikleri evlat profilinden gittikçe uzaklaştım .. aslına bakarsanız bunu hiç dert etmedim ben .. ya da dert etmediğimi sandım .. sonra üniversite geldi çattı .. o kız çıktı karşıma .. güzel yüzü mis kokusu tatlı gülüşüyle bağladı beni kendine .. oysa .. oysa ben ona da fazlaydım .. hem de çok fazla ... sürekli mesafeyi kapatmaya çalıştım .. ama bu daha da fazla yaptı beni ondan .. insan hayatta hiç denge tutturamaz mı .. hiç bak bu tam benim dengim diyemez mi .. biliyor musunuz? .. siktir edin gitsin.. kim bilir belki geçici olmak kalıcı ve sıkıcı olmaktan iyidir .. hani diyor ya şair .. BAĞLANMAYACAKSIN! .. belki de doğrudur ...